menu

REGISSEUR VAN DE BEDELAARS OPERA

28 juni 2022
Delen op:

Een woord van Wim Wijnakker, regisseur van De Bedelaars Opera.

 

Inmiddels, na wat jaren werken met EMM, krijg ik een beetje kijk op de gewoonten van en de samenhang in de Lithoijense toneelgroep.
De diversiteit erbinnen blijkt niet gering. Dat is juist mooi, want er wordt niet gemeten en gewogen en gesoebat. Iedereen mag meedoen. Ben je d’r bij dan hoor je d’r bij.


De Mater Familias van het gemoedelijke gezelschap is Cootje. Als jong bloemetje verloor deze lieverd haar hart aan de magie van theater maken. En nog is zij er ten zeerste aan verknocht. Daar heb ik mazzel mee. Zij is mijn trouwe aanspreekpunt wanneer ik, als regisseur, ruggespraak behoef over productionele zaken. Dan babbelen we er samen op los en vinden we snel oplossingen voor problemen die er eigenlijk nooit zijn.


Natuurlijk, voor een regisseur zijn uiteenlopende spelervaringen van spelers, zoals bij EMM, een issue. Je kan het ook als een sport zien om gaandeweg het proces de verschillen zoveel als mogelijk uit te dunnen, omdat dat voor het publiek prettiger kijken is, en om dan toch de repetitievonden voor alle spelers levendig en vooral leerzaam te maken.


De oorspronkelijke Bedelaars Opera bevat veel mannenrollen en is taai van taligheid. De EMM-club telt amper mannen en ik ben van de speelse taalvoering. Wat te doen. Een ruime week ging ik er ’ns goed voor zitten, keerde het hele stuk binnensteboven en onderstebuiten. Suffige scènes en personages vlogen eruit en nieuwe rollen, dialogen en scènes doken erin, wat me vette plezierigheid achter mijn laptop opleverde. Ik hoop zo dat de kijkers straks meekrijgen wat ik voor hen bedoelde te schrijven.


Nog een voorbeeld van een probleem dat geen probleem is totdat er een probleem van is gemaakt. Er kwam dankzij gemeentelijke ditjes en datjes, ondanks gewaardeerde inzet van het bestuur, almaar geen duidelijkheid over de speel-locatie, hetgeen natuurlijk knap wat consequenties had voor scenografie en beproefd geduld van de spelers.
Intussen werd bevestigd dat we in de Scheurheuvel ons stuk mogen opvoeren. Gelukkig. Nu kon ik met de maquette aan de slag, kan Henk de constructie van het gewenste decor uitpluizen, kan Ria verder met de kostuumrealisatie en kunnen de spelers nog op tijd vertrouwd raken in de fysieke context van het verhaal dat ze voor u ten tonele zullen brengen.


De Bedelaars Opera troont u mee in tijden van weleer, in een maatschappij die uitpuilt van al wat onbetamelijk is. Misschien herkent u een en ander.
De mensaap blijkt zich ten diepste bepaald niet snel te ontplooien.

Graag tot ziens in Lithoijen,
Wim